داوری مخالفان و موافقان
چهارمین سالگرد توافقنامه دوحه با اظهار نظرهایی همراه بود. موافقان آن را سند استقلال خوانده‌اند، مخالفان اما، از آن به عنوان سند «اسارت» یک ملت یاد می‌کنند.
لیلا محمد، @laila_mohammadi در توییتی پرسیده: کدام آزادی، استقلال و کرامت؟
او نوشته است: «رژیم طالب در واقع حکومت دزدها و قلدرهاست حکومتی، ساخته شده بر ستون‌های ریا و دروغ، حکومتی که به جامعه تعرض و تجاوز می‌کند، حکومتی که نیمی از پیکر جامعه را به اسارت گرفته، حکومتی که بیست سال مردم را کُشت برای مقابله با امریکا و الان گدای دالر امریکاست.»
داوود ناجی @thedaoudnaji نیز در توییتی نوشته است: «۴ سال پس از توافقنامه‌دوحه: القاعده ۸ اردوگاه دارد، TTP عملابخش‌هایی از وزیرستان شمالی را کنترول می‌کند، ایران مرزش با افغانستان را دیوار می‌کشد، زنان از تمامی‌حقوق شان محروم‌اند، دو سوم جمعیت شب‌ها گرسنه‌می‌خوابد، هزاران کودک‌فروخته شده، استخبارات به‌شکنجه‌گاه و محل تجاوز بدل شده. نزدیک به ۲ میلیون نفر آواره شده‌اند، هزاران تن از نیروهای امنیتی ترور شده‌اند، هزاران قتل مشکوک صورت گرفته، ورزشگاه‌ها دوباره نمایشگاه وحشت شده، سران طالبان اکثرا ازدواج سوم و چهارم کرده‌اند، ملابرادر معدن می‌فروشد و ملا خلیل‌زاد چون مترسک مزرعه از بذر امریکا محافظت می‌کند.»
حمدالله محب، @hmohibمشاور امنیت ملی رئیس جمهور فراری، توافق دوحه را مثل توافق‌نامه‌های گندمک و دیورند، سند «ملت‌فروشی» خوانده و نوشته است: «سند دوحه که امروز چهارمین سال از امضای خود را به پایان رسانده است، در ردیف اسناد و موافقتنامه‌های گندمک، پنجده، سیستان و دیورند جایگاه بدی دارد که هدف همه‌ی آنها تضعیف افغانستان و تضعیف ملت افغانستان است.»
بلال کریمی، @BilalKarimi44 سفیر طالبان در بیجینگ در این مورد نوشته است: «معاهده دوحه ترس از استکبار معاصر را از بین برد و این قرارداد تاریخی بار دیگر عظمت مردم افغانستان را تجدید کرد.»
جعفر مهدوی @mahdavi_jafar از طرفدار حکومت طالبان به این بهانه به حکومت جمهوری حمله کرده و نوشته است: «جنگ و ناامني زير حاكميت يك اداره فاسد و دست نشانده، علاوه بر اينكه روزانه باعث قرباني شدن، معلوليت و بي‌سرپرستي صدها تن مي‌شد؛ تأمين صلح و امنيت را براي مردم افغانستان به يك آرزوي دست نايافتني تبديل كرده بود. چهارسال قبل امضاي “توافقنامه صلح دوحه” علاوه بر اينكه نويد بخش پايان جنگ و تأمين امنيت سراسري به عنوان گمشده ديرينه مردم افغانستان بود، حكايت از برچيده شدن بساط يكي از فاسدترين حلقات حاكم در تاريخ افغانستان بود. پس از پيروزي ا.ا.ا …، با تأمين امنيت سراسري در كشور، پروژه‌هاي عمراني گسترده‌اي در شهرها و ولسوالي‌ها جريان داشته و در عرصه سياست خارجي، حكومت سرپرست با ابتكار اتخاذ يك رويكرد فعال، عملا كشور را از دنباله روي پروژه‌هاي سياسي _ امنيتي دولت‌هاي خارجي و پيامدهاي آسيب‌زاي اين نوع از سياست خارجي مصئون داشته است.»
انس حقانی، @AnasHaqqani313 مشاور وزارت داخله طالبان نیز گفته که توافق دوحه نشان‌دهنده‌ی «درک سیاسی عمیق» و «صبر استراتیژیک» طالبان بود. او نوشته است: «این روز به عنوان «روز به رسمیت شناختن آزادی، استقلال و کرامت افغان‌ها است.»
